Lieve lezer, er moet mij iets van het hart. Volgens mij heb ik de meeting gemist waarin we als Nederlanders hebben afgesproken dat restaurants hier lekker eten hebben. Dat het normaal is dat de service om te huilen is en dat wij dit ceremonieel afsluiten door een bedrag te betalen dat ook het telefoonnummer van het restaurant kan zijn.
Goedenavond, bent u bekend met het concept van dit artikel?
- Dit is mijn mening en daar kan niet over gecorrespondeerd worden
- Ja, jij hebt een neef die een buurman heeft die een restaurant heeft waar de carpatsjow met pepijnpoompitten fantastisch is. Dit wil je graag laten weten, want je bent uniek en wilt even in de spotlight met een ‘ja maar ik had laatst’ momentje. Ondanks dat niemand om je mening gevraagd heeft en dat 1 anekdote niet veranderd dat het voor de overgrote meerderheid wel zo is.
- Ja er zijn heus wel goede restaurants, met sterren, sfeer en service. Maar deze zijn kneiter duur of moeilijk te vinden. Ik heb het hier over het overgrote deel van de restaurants. De dorpspleinen, stadskernen, buiten buurten. De restaurants waar je eet als je niet 2 zondagen aan research hebt gedaan.

Elk restaurant is hetzelfde
Houdt uw bingo kaart bij de hand en streept u met mij mee.
Voorgerecht
- Carpatsjow
- Iets met garnalenkroketten
- Soep van de dag
Hoofdgerecht
- (Vega)burger
- Steak
- Zalm of witvis
- “””SPERIBS”””
- Poké Bowl
- Pasta
- Een eervolle vermelding voor de pasta die voor 99,99% uit koolhydraat slierten bestaat met een dressing van zuinigheid en marge verhoging.
Nagerecht
- Brownie met vanille ijs van de Sligro.
- De Diepvries Cheesecake ™
Bijgerecht
- Frietjes
- Patat
- Swiet Potato fries
- De salade.
- Bijgerecht wordt hier tot het extreme getrokken. Dit is vulling van het bord, zoals purschuim de gaten in uw dak vult. Er is altijd een bijsmaak van natte emmer waar de salade de ganse dag in ligt te marineren.
De kok vergeet te proeven
Het eten is nooit echt lekker (ook al beweer ik het tegendeel alsof ik een leugendetector probeer te verslaan wanneer de bediening mij hierom vraagt). Ik kan gewoon niet geloven dat de kok het eten daadwerkelijk proeft. Het boeit denk ik gewoon niet, het is meer massa productie. Zo lang er geen klachten zijn zal het wel goed zijn. Het is meer lopende band werk dan echt iets lekkers op tafel zetten. Anders is de te zoute lauwe saus moeilijk verklaarbaar, of de steak die als een drilpudding meebeweegt met het mes omdat het niet zo mals is als werd beloofd. Het is zonde want met een paar kleine aanpassingen valt er veel te halen.

Interieur
Kijk, dat al het eten van de Sligro komt en ook in FEBO niet zou misstaan is alleen te verbergen door het interieur wat op te poetsen. Want als het ‘gezellig’ is, dan valt het eten niet zo op. Het interieur behoud de illusie. En van een afstandje ziet het er ook daadwerkelijk gezellig uit.
- Of je lekker zit op stoelen die gestolen zijn uit een oud school gebouw (terwijl de kinderen er nog op zaten)?
- Of de wiebelende horeca tafel waarvan het oppervlak net zo schaars is als het woonoppervlak in Amsterdam fijn eet?
- Of de bank die altijd net iets te ver van de tafel afstaat waardoor je in een houding moet zitten alsof je een pizza op de bank voor de TV eet zit fijn is?
Dat laat ik aan u de lezer over om te bepalen…
De keizer heeft geen kleren aan
Even serieus. Ben ik nu een oude zeurpiet of vind iedereen dit maar hebben we maar gewoon geaccepteerd dat dit normaal is? Doen we allemaal maar alsof?
Het eten en de bediening is toch gewoon slecht als je kijkt naar wat je er voor krijgt.
Dat je 24 euro betaald voor een steak en dat je denkt… tja het is geen rubber maar daar houd het dan ook wel op.
Is het mogelijk om naar een restaurant te gaan waar je je echt welkom voelt in plaats van doelwit om de portemonnee leeg te zuigen en zo snel mogelijk weer naar buiten te werken?
Misschien moet ik toch maar eens wat meer mijn best doen om leuke tentjes te vinden…
Geen ruggengraat
En lieve lezer, nu denk je. Deze elitaire man bezoekt natuurlijk alleen de beste restaurants en kan zelf fantastisch koken . Niks is minder waar, deze man zonder ruggengraat trapt er gewoon weer in en is a.s. avond weer in een matig restaurant te vinden. Na het zetten van mijn tanden in een droge sparerib probeer ik mijn tranen te bedwingen en mijn interne overpeinzingen te verbergen achter een geveinsde glimlach. Want het moet wel gezellig blijven. Eet smakelijk.
PS: In before: Nederlandse Horeca Vereniging met reactie:
‘Wij betreuren de ophef over de ontstane situatie en kunnen ons niet vinden in het beeld dat geschetst wordt in het artikel. Wij doen dagelijks ons uiterste best om onze gasten hartelijk te ontvangen en te voorzien van smakelijk eten. Wij nodigen de auteur graag uit om eens kennis te maken met onze restaurants om onze beleving te ervaren.’
PPS: Ik sta open voor suggesties en zal indien deze ervaringen mijn oude trauma’s overschrijven een rectificatie plaatsen
PPPS: Ik ben eigenlijk gewoon salty dat ik op mijn verjaardag 2 jaar geleden op een half rauwe witvis aan het kauwen was… Dan zakt de moed je even in de schoenen.